بروز تحولات سیاسی و انقلاب های مردمی در کشورهای عربی از جمله پدیده های نادر سال های آغازین قرن 21 بوده است، که در این زمینه صحنه سوریه برخلاف دیگر مدل ها آماج فشارهای همه جانبه ی غرب قرار گرفت. رویکرد نظام غرب و راهبرد دولت اسلام گرای ترکیه که در ماه های اولیه ی ناآرامی در سوریه به عنوان پایگاه اصلی و حامی لجستیکی اپوزیسیون سوریه ایفای نقش نموده، بسیار حائز اهمیت و قابل تحمل می باشد. با گذشت سه سال از آغاز ناآرامی در سوریه امروز بر همگان عیان شده است که جنبش های مردمی و مسالمت آمیز سوریه به میدانی برای رقابت های بین الملل و بازیگری قدرت های منطقه بدل گردیده است. راهبرد غرب در مقیاس جهانی توسعه و هژمونی نظام غرب در مقابل نظام فروپاشیده ی شرق و در مقیاس منطقه ای تقابل با ژئوپلیتیکی ایران و جبهه ی مقاومت تحلیل می گردد. ترکیه نیز که مناقشات مختلفی در طول تاریخ خود با سوریه داشته است، در سال ه ای اخیر در جهت رفع تنش ها و بهبود روابط سیاسی بین دو کشور گام برداشته است. این دولت با بروز جنبش های مردمی و ناآرامی های سیاسی سوریه فرصت را غنیمت شمرده تا با بازیگری در تحولات این کشور در جهت کسب وجهه ی اجتماعی و جلب توجه نظام غرب و اتحادیه ی اروپا گام برداشته بردارد. تحقیق پیش رو درصدد است با روش توصیفی-تحلیلی، ریشه و زمینه های ناآرامی در سوریه، رویکرد نظام غرب و راهبرد ترکیه را در تحولات این کشور بررسی نماید.
