جان بیشاپ نوعی از ایمان گرایی را تعریف میکند ـ و آن را ایمان گرایی معتدل مینامد ـ که بر اساس آن، گاهی به لحاظ اخلاقی اجازه داریم به باوری که شواهد و قرائنی برای آن وجود ندارد، ملتزم شویم. این دیدگاه، ادامة دیدگاه ویلیام جیمز است که او، آن را در مقالة «ارادة معطوف به باور» بیان کرده است. در این دیدگاه، بحث از مجاز بودن اخلاقی باور دینی به میان میآید. بیشاپ معتقد است که باور دینی میتواند متأثر از اراده باشد. البته از نظر او، اراده تنها به نحو غیر مستقیم میتواند بر باور تأثیر بگذارد. بنابراین ما میتوانیم به نحوی باور خود را کنترل کنیم و بحث مسئولیت و وظایف ما برای داشتن یک باور مطرح میشود. در این مقاله، به ایمان گرایی جان بیشاپ و کنترل باور و اخلاق باور از دیدگاه او و ویلیام جیمز پرداختهایم.
