هدف اصلی این تحقیق، بررسی توانایی اجزای صورت سود و زیان در پیش بینی سود و هم چنین بازده سهام است. برای دستیابی به این هدف تغییر در سود گزارش شده سالانه به تغییر در فروش، سود ناویژه و سایر هزینه ها جدا شد و توانایی پیش بینی و قدرت توضیحی الگوی کلی سود خالص با الگو، تفکیکی سود خالص مورد مقایسه قرار گرفت. این تحقیق با انتخاب 51 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1387- 1383 انجام شده است. نتایج نشان میدهد که در پیش بینی سود آینده و توضیح بازده سهام، تغییر در فروش، سود ناویژه و سایر هزینه ها، توانایی پیش بینی و محتوای اطلاعاتی بیشتری نسبت به سود خالص دارد؛ تغییر در فروش و سود ناویژه توانایی پیش بینی و محتوای اطلاعاتی بیشتری نسبت به سود عملیاتی دارد، و هم چنین تغییر در سود عملیاتی توانایی پیش بینی و محتوای اطلاعاتی بیشتری نسبت به سود خالص دارد. با توجه به نتایج به دست آمده چنین استنباط میشود که جدا کردن سود به اجزای آن سبب افزایش توانایی پیش بینی و محتوای اطلاعاتی سود میگردد.
