الگوى زنان با ایمان

((و ضرب الله مثلا للذین آمنوا امرإت فرعون اذ قالت رب ابن لى عندک بیتا فى الجنه و نجنى من فرعون و عمله و نجنى من القوم الظالمین)).(سوره تحریم آیه11)
خداوند براى کسانى که ایمان مىآورند مثل مى زند به همسر فرعون, آن هنگام که گفت پروردگارا! نزد خودت در بهشت جاویدان براى من خانه اى بنا کن و مرا از فرعون و عمل او نجات ده و از مردم ستمکار برهان.
آسیه در این آیه دو درخواست دارد و دو بى زارى.
آرزوهایش عبارت اند از:
1ـ قرب خداوند;
2ـ خانه اى در بهشت.
بى زارىهایش:
1ـ از خانواده خویش;
2ـ از تمام ستم کاران و ظالمان.
خداوند آرزوهاى بنده شایسته اش را در مسیر عبودیتش قرار مى دهد. وقتى ایمان کامل شد ظاهر و باطن یکى مى شود و چنین کسى کردار و گفتارش یکى است.
آسیه بنت مزاحم که چنین دعایى مى کند و از خدا چنان درخواستى مى نماید, معلوم مى شود از آغاز, قرب الهى و رحمت خدا را مد نظر داشته و به آن چشم دوخته است نه به زندگى دنیایى پر از رفاه فرعون. او با این که اگر مى خواست مى توانست از تمام لذت هاى دنیایى برخوردار شود, از همه چشم پوشیده و فقط به رحمت الهى امیدوار شد و به جاى آن همه عزت زودگذر دنیایى, عزت اخروى و معنوى را در کنار پروردگار ((عندک)) آرزو داشت. خود این ((عندک)) چقدر زیبا و پرمعنا است. در مورد شهیدان نیز خداوند مى فرماید: ((عند ربهم یرزقون)) نزد خداى خود و در کنار سفره رنگین جاویدان الهى, مى خورند, مىآشامند و روزى مى جویند. و چه کرامتى و چه قربى بالاتر از این که انسان با توانایى استفاده از آن همه نعمت ها و امکانات دنیوى, از همه چشم بپوشد و فقط ((عندالله)) را در نظر داشته باشد و بهشت رضوان الهى را آرزو کند. و این چنین بودند برگزیدگان الهى از زن و مرد.
گامى که همسر فرعون برمى دارد, گامى است که باید تمام مومنان در زندگى دنیا بردارند. با دنیا و شهوات و لذت هایش قطع رابطه کنند و چشم به لذت هاى ابدى و ((رضوان من الله اکبر)) بدوزند, زیرا بى گمان لذت حضور در درگاه الهى و قرب خداوند بالاترین ارزش است که زیستن در بهشت هرگز به آن مقام نمى رسد. و چه بهتر که انسان هم در بهشت جاویدان باشد و هم در کنار رحمت الهى و لذا همسر فرعون هم خانه اى در بهشت را آرزو مى کند و هم ((عندک)) را درخواست مى نماید. از سوى دیگر خود را از فرعون و کردارها و رفتارهایش و قوم ستم گر و ظالم بى زار مى داند و اعلام برائت مى کند که تبرى رکن دوم ولایت است.
پس اگر ما خواهان محشور شدن با اولیاى خدا هستیم, باید از دشمنان خدا و دشمنان اولیاى خدا نیز اعلام برائت کنیم.
لازم به یادآورى است که آسیه بنت مزاحم, این برگزیده الهى که نمونه انسان با ایمان است و خداوند او را الگویى براى تمام مومنین, نه تنها زنان, معرفى مى کند, مدت ها به حضرت موسى ایمان آورده بود ولى ایمان خود را پنهان مى کرد, تا این که فرعون ـ لعنه الله ـ خبردار شد و باید خبردار مى شد چه این که ایمان نمى تواند براى همیشه پشت پرده بماند. نخست از او خواست که دست از ایمانش بردارد ولى او به هیچ وجه زیر بار نمى رفت, پس دستور داد او را با چهار میخ به زمین بکوبند و سنگى بزرگ بر سینه اش بزنند تا جان بسپارد و او قبل از شهادت این درخواست را مى کرد که در آیه ذکر شده است. و بدین سان این الگوى ایمان و تقوا و پارسایى در حالى که از فرعون و ستم گران ـ در طول تاریخ ـ بى زارى مى جست, و قرب الهى را درخواست مى کرد, به شهادت رسید و به آرزوى دیرینه اش نایل آمد.
راستى چنین زن هاى برگزیده اى بهترین الگو و سرمشق براى زنان با ایمان و شهیدپرور ایران اسلامى بوده و هستند.
آن چه از آیه استفاده مى شود این است که: هر انسان ـ چه زن و چه مرد ـ در گرو اعمال و رفتار خویش است, نه همسرى و نزدیکى با پیامبران مى تواند گره گشاى راه باشد و نه همسرى با ظالمان و کافران, انسان را به عذاب وامى دارد, چنان که همسران نوح و لوط هر دو بد بودند و هرگز نزدیکى با پیامبر نمى توانست آنان را از عذاب و خشم خداوند دور نگه دارد, و در مقابل مى بینیم که همسر فرعون ـ همان فرعونى که انا ربکم الاعلى سر مى داد و الگوى ستم کارترین انسان هاى روزگار به حساب مىآمد ـ به خاطر اعمال نیک اش و خلوص نیت اش, به چنان قربى دست مى یافت که خداوند به ایمان او مثل مى زند و الگوى پارسایان و تقواپیشگان معرفى مى کند.
در روایتى از رسول خدا ـ صلى الله علیه و آله و سلم ـ نقل شده که فرمود:
((إفضل نسإ إهل الجنه: خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد و مریم بنت عمران و آسیه بنت مزاحم)) والاترین زنان اهل بهشت اینهایند: خدیجه و فاطمه و مریم و آسیه دختر مزاحم.
فرا رسیدن روز زن را به تمام زنان با ایمان ایران اسلامى تبریک و تهنیت مى گوییم.